Tagarchief: publicatie

Studiedag “Het nieuws anders bekeken”

Affiche_Verdraaid_JPEG

“Subjectiviteit, sensatie en roddel lijken termen die specifiek voorbehouden zijn om de nieuwsmedia van vandaag te typeren. Het is zelfs overbodig toe te lichten wat men met die aanduidingen precies bedoelt. (…) Nieuwsmedia slagen er nauwelijks in om die slechte naam van zich af te schudden.”

Er is nood aan een genuanceerd beeld van de journalistiek: het gaat immers niet op om de nieuwsmedia een gebrek aan nuance te verwijten als die verwijten zelf de nodige nuance missen. Om uw blik op de journalistieke wereld te verruimen organiseren het Instituut voor Mediastudies van de KU Leuven en de opleiding Master in de Journalistiek, campus Sint-Andries Antwerpen, op 20 april 2018 een studiedag naar aanleiding van het zopas verschenen boek “Verdraaid! Het nieuws anders bekeken”. Deze studiedag wil de dialoog tussen de ‘theorie’ en de ‘praktijk’ rond nieuws en journalistiek verder stimuleren door in een academische setting een aantal journalisten aan het woord te laten, om vervolgens met hen in gesprek te gaan. Naast ikzelf komen een aantal journalisten aan het woord. Zo is er Nathalie Carpentier die onlangs grote indruk maakte met een nieuw genre, namelijk journalistieke beeldverhalen. Voor De Correspondent en De Standaard Weekblad maakt ze grafische reportages over onder meer dementie en psychische aandoeningen. Zij komt vertellen hoe deze vorm van journalistiek het mogelijk maakt om over bijzonder gevoelige thema’s verslag uit te brengen. Verder komt Annelies Van Herck, nieuwanker bij Het journaal van de VRT aan het woord. Zij licht toe hoe een presentatietekst voor een tv-journaal tot stand komt, hoe ieder woord perfect gekozen moet zijn. Van een nieuwslezer verwacht de kijker immers dat die een neutraal woordgebruik hanteert, dat echter tegelijk ook aansprekend en begrijpelijk moet zijn. De buitenlandse gast op het programma is AP-fotograaf Burhan Özbilici. Hij won in 2017 de prestigieuze World Press Photo-competitie met een beklijvende foto van de moord op de Russische ambassadeur Andrej Karlov in Ankara. Hij zal vertellen hoe hij die bewuste dag ‘gewoon’ zijn werk deed, en helemaal niet de held aan het uithangen was toen hij met gevaar voor eigen leven de moordenaar en zijn slachtoffer vastlegde. Het publiek krijgt de gelegenheid om de sprekers vragen te stellen, om een ander en genuanceerder beeld te krijgen van de hedendaagse journalistiek en van de uitdagingen waarmee journalisten te maken krijgen.

Het volledige programma:

13u ontvangst met koffie

13.30u verwelkoming door prof. Michaël Opgenhaffen

13.35u inleiding “Het nieuws anders bekeken” door prof. Baldwin Van Gorp

13.55u Nathalie Carpentier (DS Weekblad, De Correspondent) over de mogelijkheden van het beeldverhaal als journalistiek genre (gevolgd door Q&A)

14.35u koffiepauze

14.55u Annelies Van Herck (nieuwsanker Het Journaal) over de kunst van het maken van presentatieteksten voor een tv-journaal (gevolgd door een opdracht voor het publiek: schrijf zelf een presentatietekst voor het journaal)

15.35u Burhan Özbilici (AP fotograaf) met het bijzondere verhaal achter zijn winnende fotoreeks World Press Photo 2017 (gevolgd door Q&A)

16.15u slotbedenkingen door prof. Baldwin Van Gorp

16.30u afsluitende receptie met een hapje en een drankje

Inschrijven (15 euro zonder boek / 39,99 euro met boek) kan via deze link.

Verdraaid! Het boek is er…

Geef een reactie

Ik had er al heel lang naar uitgekeken, en toch nog was het een verrassing toen een koerier aanbelde met een aantal grote dozen. Mijn boek is er! 359 bladzijden telt het uiteindelijk. En ik had nog niet het gevoel uitverteld te zijn. Maar voorlopig moet dit volstaan. Het boek is via alle gekende kanalen (bol.com, Standaard Boekhandel …) leverbaar en bestelbaar.

Gaandeweg verneemt de lezer het antwoord op prangende vragen zoals:

Waarom valt er voor een journalist van Kuifje maar weinig te leren?
Waarom hebben de tabloids een frisse wind doen waaien door het Britse medialandschap?
Wat is voor een journalist in oorlogsgebied het ergste: de gruwel zien of de gruwel voelen?
Waarom had de auteur het beter op een lopen gezet tijdens een interview met Radio 1-presentatrice Annemie Peeters?
Waarom was Deep Throat, de anonieme bron van Bob Woodward tijdens de Watergate-affaire, achteraf zo boos op de beroemde journalist?
Waarom moeten journalisten bewuster worden van hun eigen frames?
Was de Duitse undercoverjournalist Günter Wallraff de enige die zich voor Ali heeft uitgegeven of waren er meerdere Ali’s?
Waarom bleef Burhan Ozbilici, de winnaar van de World Press Photo 2017, maar verder fotograferen terwijl er voor zijn neus een moord was gepleegd?
Waarom gelooft iemand als Arnon Grunberg niet in objectieve journalistiek?
Waarom valt er toch ook iets goeds te zeggen over paparazzi en de roddelbladen?

Verdraaid! Het nieuws anders bekeken is vanaf begin maart 2018 overal te koop

Op het programma de komende tijd:

8 maart 2018: Het boek in primeur: “Wat is … framing?”, avondlezing in Kortrijk georganiseerd door het Postuniversitair Centrum (zie hier voor meer info)
13 maart 2018: Workshop “Framing, de 12 brillen van armoede” in ’s Hertogenbosch (NL) in het kader van het ASH congres Expeditie 073
14 maart 2018: Studiedag “Armoede in de klas”, georganiseerd door de ABN-AMRO stichting in Amsterdam (NL)
26 maart 2018: gastles “Framing” aan de UGent in de cursus ‘Maatschappelijke structuren’, opleiding psychologie.

Wie de pyjama past trekke hem aan

Geef een reactie

In onderstaande figuur zijn enkele stereotiepe kenmerken van psychiatrische patiënten te zien. Deze hebben een pyjama aan (zie bijv. One flew over the cuckoo’s nest uit 1975 van Milos Forman), ze kijken scheel en wezenloos voor zich uit en houden de tong uit de mond. In stripverhalen geeft de krul boven het hoofd aan dat ze ‘doorgedraaid’ zijn (zie bijv. “Te gek om los te lopen” uit de reeks De Blauwbloezen van Lambil en Cauvin, 1991).

psychische_aandoeningen_fictie

De trechter op het hoofd moet het meest stereotiepe hoofddeksel van de dwaas zijn (bijv. Lucky Eddie uit Hägar the Horrible van Dik Browne en “De lijfwachten zijn knetter” uit 1975 in de reeks Sammy van Berck en Cauvin). De trechter wordt doorgaans als een symbool voor kennis gezien. Voor een dwaas is het ding mogelijk niet van nut, en fungeert het dan maar als hoofddeksel. De herkomst van de trechter als hoofddeksel van de gek is moeilijk te achterhalen. Maar deze gaat minstens terug tot de vijftiende eeuw. Jheronimus Bosch schilderde destijds immers een chirurgijn die een kei uit het hoofd van een dwaas haalde. In dit laatste voorbeeld is het echter de chirurgijn (of kwakzalver?) die de trechter op het hoofd heeft staan.

Verder zijn psychiatrische patiënten vrij passief, al kunnen ze af en toe een dansje opvoeren (zie bijv. “De blauwe lotus” uit de reeks Tintin van Hergé, 1936). In het geval dat ze potentieel gevaarlijk zijn, krijgen ze een dwangbuis aangetrokken, in extreme gevallen in combinatie met een mondmasker (zie bijv. The silence of the lambs uit 1991 van Jonathan Demme). Deze kenmerken zijn bovendien onbeperkt combineerbaar.

De figuur presenteert slechts enkele voorbeelden hoe erin de cultuur over personen met psychische aandoeningen gedacht wordt. Het Instituut voor Mediastudies van de KU Leuven deed in opdracht van de Koning Boudewijnstichting, het Koning Fabiolafonds en het Fonds Julie Renson uitgebreid onderzoek naar de beeldvorming aangaande psychische aandoeningen. Het eindrapport is inmiddels (gratis) beschikbaar en bevat naast een overzicht van de bestaande frames ook een aantal alternatieve counterframes. Verder wordt er verslag uitgebracht van het gebruik van deze frames en counterframes in de Belgische pers, van een grootschalig experiment en van een interviewstudie bij professionals uit de sector voor geestelijke gezondheid. Food for thought.

Tatatarata: Hier is “Kaluna” (x2)

Geef een reactie

Papa leest voor (foto: Jasmijn Van Gorp)k

Op 17 september, 25 over 2 op de klok, kwam mijn dochtertje Kaluna ter wereld. Om Kaluna in ons gezinnetje welkom te heten, heb ik in de voorbije vakantie tegen de deadline (die er eigenlijk geen was; geboortes zijn doorgaans niet te plannen) een kinderboek klaargestoomd, inclusief eigen illustraties. Het verhaal had ik enkele jaren geleden al grotendeels op papier gezet, gelukkig maar, want een zomervakantie voor een prof is korter dan doorgaans gedacht.

Het boek (ISBN 9789082421309) is uitgegeven door Het Plan, Zele, in hardcover en telt 112 gebonden pagina’s. Het is een spannend verhaal geworden over een klein meisje (Kaluna dus) dat amper 12,5 cm groot is. Zo past ze perfect in de binnenzak van Floris (in het werkelijke leven Kaluna’s oudere broertje). Maar op een dag nemen dieven haar mee. Ze laten haar achter in de middenberm van de snelweg. Dan begint de lange weg terug naar huis. Het boek is geschikt om voor te lezen of om zelf te lezen door kinderen vanaf acht jaar. Volwassenen zullen zeker ook de nodige lol aan het verhaal beleven.

Weetje: de naam Kaluna is afgeleid van de Latijnse naam voor heide (Calluna), die – geheel toevallig – net nu volop in bloei staat. De unieke naam werd bedacht door mijn pa zaliger, Louis Van Gorp. Ik heb drie zussen, Viola, Marjolijn en Jasmijn, maar er was nog een vierde naam in de running, wist hij me ooit te vertellen. En die naam heb ik altijd onthouden.

Voor wie zin heeft om alvast beginnen te lezen, is hier het eerste hoofdstuk:

Fragment_Kaluna

Een recensie van het boek is verschenen op de blog Leven in Leuven.

Enkele verdere, losse reacties op het boek:

Van een boekliefhebber: “boek gelezen en goedgekeurd. Heel onderhoudend, spannend en tof. Soms zelfs een beetje akelig. Mooi sprookje.”
Van een boekenhandelaar: “Om mijn eerlijke mening (ongevraagd!) te geven : de omslag van het boek sprak me niet zo aan, maar ik begon het te lezen en heb mijn Erik Vlaeminck opzij gelegd (als dat geen compliment is!). Ik vind het een heel leuk verhaal, mooi in opbouw en met een fijne moraal ook.”
Van een moeder met een zoontje van 8 (= de doelgroep): “Hannes en ik hebben er samen al in gelezen en hij heeft met momenten hard gelachen. De eerste keer al in het begin met de ‘kans dat de bliksem inslaat is 1 op 3 miljard’ en dan bij 3 slaat hij al in… Dat vond Hannes supergrappig!”
Van een oma (nb: uitroeptekens staan ook in de originele e-mail): “Als je er aan begint , dan wil je direct het einde van het verhaal kennen, je kent dat wel hé zoals een spannend verhalenboek! Het is een mooi en goed verhaal, veel fantasie! Aangenaam om te lezen , en ook om (in stukjes) voor te lezen! Echt ik heb ervan genoten, goed geschreven , ttz aangenaam om te lezen! Het is eigenlijk een open einde , er mag dus een vervolg komen!”

Het boek is momenteel nog verkrijgbaar voor de introductieprijs van 12,95€ :

Kaluna op De Boekenbeurs in Antwerpen, november 2015

In de gespecialiseerde kinderboekenwinkels Pardoes in Mechelen, De Kleine Johannes in Leuven en I*BOEKS in Gent (Ledeberg).
In boekwinkel De Kleine Prins in Antwerpen (Borgerhout).
Via de webkinderboekenwinkel Boefjes en Prinsessen.
Via de Standaard Boekhandels, ook online.
Rechtstreeks bij de uitgever (Het Plan, Eekstraat 45 in Zele) of bij de auteur (gebruik daarvoor onderstaand contactformulier).
Er zijn ook afhaalpunten in Arendonk, Scherpenheuvel-Zichem, Mol, Waregem én Amsterdam.
Per post door overschrijving van 15,50€ (incl. verpakking- en verzendkosten, voor Nederland en België) op rekeningnummer BE78124140240086 van Het Plan, Eekstraat 45, 9240 Zele, België (BIC BKCPBEB1BKB), met de mededeling “boek Kaluna”. Wie het aangekochte exemplaar graag meteen met een opdracht en tekeningetje ontvangt, kan dit via het contactformulier onder deze pagina doorgeven aan de auteur.

NB: Nederlandse kopers moeten wat langer geduld hebben, omdat het boek in Nederland de bus opgaat (nb: verzending vanuit België zou meteen 12,60 euro kosten, vandaar).

Het boek “Kaluna”

Welkom op mijn persoonlijke webpagina

Geef een reactie

Het woord, het beeld en het frame. Via deze website deel ik graag mijn passie voor het geschreven woord, voor fotografische beelden en het concept framing.

Als het even kan, presenteer ik alleen maar woorden, beelden en inzichten rond framing van eigen makelij. (Zo heb ik de foto van de leeuw die verwerkt zit in de banner zelf in Afrika geschoten; het brave dier heeft dat uiteraard overleefd.)

Onder de keuzes in het bovenstaande menu vindt de bezoeker voorlopig enkel nog maar een aantal ‘teasers’, in afwachting van meer…